Dinsdag gaan we op bezoek bij Boris thuis.
Er logeren ezels bij Boris en die willen we graag eens bezoeken.
Cas en Tikka, de honden verwelkomen ons, ze hopen dat er een speelkameraadje tussen de kindjes is, een vriendje dat het leuk vindt om telkens opnieuw de stok weg te gooien.
De geitjes hebben ons in 't oog, wie komt er hier op bezoek, en wat zijn die van plan?
De haan staat fier te wezen op zijn berg.
In de stal komen we varkens tegen, niet zo'n gewone varkens, maar 'Hongaarse wolvarkens'. Zij hebben een speciale vacht, dat had onze juf nog nooit gezien.
'Hier liggen de eitjes' laat een enthousiaste Boris ons zien.
De kippen hebben vele eitjes gelegd,
we mogen om beurten een eitje rapen.
Hier zijn dan de diertjes waar we voor gekomen zijn, de ezels!
De ezeltjes zijn ook wel nieuwsgierig, ze komen ons begroeten, of zouden ze vooral voor het hooi komen...? Wie zal het zeggen!
Als we de ezels geaaid hebben en als we ze goed bekeken hebben, gaan we verder op verkenning.
'daar, konijntjes'
We mogen ook op het hooi klimmen en de konijnen aaien.
Er wonen ook heel wat kippen bij Boris.
(vandaar de eieren)
Welke diertjes zouden daar zitten?
Het zijn pony's.
Boris zijn mama haalt 1 pony en de anderen komen meegewandeld.
de ezeltjes komen ook nog even aandacht vragen.
Boris is helemaal in zijn nopjes, hij geniet er met volle teugen van om zijn klasgenootjes mee op sleeptouw te nemen.
Liv gaat een appel geven aan de pony
Violetta vindt het heel leuk om met de honden te spelen, Violetta gooit de stok en de honden brengen hem steeds weer terug.
In de tuin staat een kastanjeboom, 't zijn tamme kastanjes, je kan ze eten.
We gaan de geitjes van nabij bekijken.
de schommel van de geitjes én de kindjes.
We kunnen de geiten aaien.
Dierenvriend Liv gaat de geit knuffelen.
We hebben ook nog gespeeld in de tuin en binnen hebben we nog een koekje gegeten, niet zomaar een koekje, mama en de broers van Boris hadden dinosaurus koeken gebakken en wij mochten daar van eten. Ze waren heerlijk en met een glas appelsap spoelden we alles door!
Dank je wel mama Jo voor deze mooie, leerrijke voormiddag!
Als we terug op school komen is Florke er, juf Carine haar hond.
Florke is een knuffelhond!
We gaan een rondje wandelen met Florke, maar het geheugenkaartje zit niet in het fototoestel, dus er zijn geen foto's van onze leuke wandelrondjes.
Dinsdag zijn we heel moe, na de middag doen we allemaal een dutje.
Woensdag leest juf het verhaaltje van Kleine ezel.
Kleine Ezel voelt zich helemaal niet zo klein, hij vindt dat hij al een grote ezel is, 'zelf doen' is zijn leuze. Zo gebeurt het dat hij er op een dag alleen op uit trekt, hij gaat op zijn kleine pootjes, de grote, wijde wereld in.
Met grote ogen en open mond volgen we het verhaal en een diepe zucht op het einde, gelukkig komt alles goed, Boris had al gezien dat mama ezel achter een boom stond te piepen.
We schilderen onze eigen ezel in een kleur die we zelf mogen kiezen.
Na de speeltijd leren we het liedje/dansje van Grauwtje de ezel.
We laten eens zien hoe Grauwtje zou kunnen kwispelen met zijn staartje.
we laten horen hoe een boze, een verdrietige, een blije, een kleine, een mama ezel kan balken.
We hebben veel knuffelezels op een rij!
'we zijn er nog één vergeten juf!' merkt Boris op
Nu zitten alle ezels op een rij!
Donderdag luisteren we naar een liedje op de computer.
We verstaan niet zo goed wat ze zeggen, maar toch begrijpen we het liedje wel.
'zingen ze in het Nederlands, of in een andere taal', wil juf weten.
'ik denk, in Nederlands' antwoordt Liv
'neen, 't is een andere taal, geen Nederlands, 't is een taal die ik niet kan spreken' repliceert Boris
''t is Frans' vertelt juf ons.
'ik kan een beetje Frans' reageert Liv
Liv kan zelfs goed Frans, maar op school spreekt Liv geen Frans, hier spreekt ze altijd Nederlands.
'ik kan geen Frans spreken' zegt Boris.
Maar toch weten onze kindjes waarover het liedje gaat.
We bekijken verschillende versies van het liedje.
'Oh, juf, dit is hetzelfde liedje, maar toch is het anders, dat is raar hé' bedenkt Boris.
Hij krijgt meteen de volle steun van Liv, 'ja, dat is wel een beetje raar'.
Onze kindjes geven ook meteen aan welke versie zij het liefste hebben.
Als je deze andere versies wil bekijken kan je op youtube 'mon ane' intikken en dan krijg je verschillende versies van dit leuke liedje.
Onze kleutertjes vragen verschillende keren om het liedje nog eens op te zetten.
Liv geniet in stilte, Boris vertelt waar de ezel overal pijn heeft en Violetta zingt uit volle borst 'et des souliers lilalala, ....' mee.
We kleuren allemaal een ezel.
Dan knippen we grassprieten
en tenslotte plakken we een omheining voor onze ezel.
Onze ezeltjes zullen niet gauw ontsnappen!
We willen in ons dierenboek nog een hoofdstukje aan de ezel besteden.
We denken nog eens terug aan de ezeltjes en we halen er een knuffelezel bij, natuurlijk zijn de foto's van de ezeltjes zeer waardevol bij het maken van ons dierenboek
Liv wil wel een ezel proberen te tekenen, maar ze vindt het niet makkelijk...
Rover tekent de stal, want daar kan je zijn ezels vinden.
de ezel heeft 4 poten, en als juf vraagt of de ezel een ei legt moet Liv heel hard lachten, Boris, die gelooft zijn oren niet, 'de ezel legt geen ei, die maakt gewoon baby's in zijn buik!'
Ach ja, juffen! Gelukkig zijn er nog kleutertjes die de juf 't één en 't ander kunnen leren.
zorgen voor de popjes
Boris maakt een knuffel-ezel-toren
Liv is erg geboeid door letters, overal zoekt ze letters van haar naam.
Juf heeft enkele woordjes en letters gemaakt, dan kunnen we de letters van het woord zoeken in het rooster.
Boris wil dit ook graag doen
Violetta wil dit ook wel eens proberen.
Het was een leuke week, we zijn veel op stap geweest en maakten het gezellig in onze klas.
We kijken al uit naar volgende week!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten