maandag 30 mei 2016

Bukadie gaat op wereldreis (schoolfeest)

We beginnen onze week met een verhaal van Jules.
Jules danst en springt, we hebben er geen foto van, juf nam niet veel foto's deze week, we hoorden haar deze week wel meerdere keren zeggen, 'oei, ik heb geen foto's gemaakt', maar ja, onze juf is in de eerste plaats 'juf', natuurlijk...

We maken een wereldbol, we dabben het water.


We willen een grote wereldbol maken, een wereldbol vol vrede, we hebben een groot blad, maar nu hebben we nog iets groots ronds nodig om de wereldbol te tekenen.


Hmm, dit is te klein, ...


we vinden nog iets ronds, maar ook dit is te klein, er is nog veel plaats op ons blad.


en we hebben nog iets ronds, maar dit is echt wel te klein...


en ook dit is te klein


Ja, dit is beter.


hier kunnen we allemaal rond


De hoepel, dat is nog beter!


Kobe en Floris dabben het water van de wereldbol


We plakken de werelddelen vol met hartjes, voor een wereld vol vrede, een wereld waar we elkaar graag zien.
'we mogen elkaar dan geen pijn doen, en ook niet duwen, en ook niets afpakken van elkaar, en geen lelijke woorden zeggen, en je mag niet liegen, je moet vriendjes zijn en niet liegen.'

Zo is dat allemaal.


We kleuren de werelddelen voor onze wereldbol.






Zaterdag is het schoolfeest, dan gaan we op wereldreis, we brengen onze rugzak, onze zonnebril en onze pet of zonnehoedje mee, dan kunnen we al oefenen met onze attributen.

We zien er echt wel heel erg cool uit en stoer!
We zijn om te stelen!








Alle landen van de wereld hebben een vlag, wij ontwerpen zelf onze vlag.








We kleuren ook nog een kofferlabel om aan onze rugzak te hangen.





We verwachten juf Chris en oma Janssens op het schoolfeest, we willen hen graag bedanken voor hun begeleiding op onze uitstappen en daarom versieren we een bloempotje voor hen.
Met een wattenstaafje stempelen we porseleinverf op de bloempot.








We denken dat ze blij gaan zijn met hun geschenkje.


De tent staat er, is er al iets te zien in de tent?


We oefenen ons dansje nog eens, maar wel in de schaduw, want het is heel warm.



Onze vlag is droog, we gaan ze versieren, we mogen kiezen, met bloemen, of hartjes of sterren, of ...
en we mogen onze kleur kiezen, maar goud is een favorietje.
Het is zelfklevend papier, dus we moeten het papiertje er af prutsen.







Onze vlaggen, volledig eigen ontwerp.




Knuffelpapa Frans had al langer de opdracht om uit te kijken naar een rups als hij ging fietsen.
De periode dat we over rupsen en vlinders leerden, vond hij geen rups, maar een week later, fietsend langs de Dijle, tussen Rijmenam en Haacht, kruiste een dikke rups zijn pad.
Het potje zat al lang in de fietstas en de rups kroop gewillig in het glazen potje.
Onze andere rupsen zijn nog geen fladderende vlinders geworden, het waren kleine rupsen, we denken dat ze verpopt zijn, maar we kunnen het niet goed zien, we durven niet op zoek te gaan tussen de grassprietjes, want we willen de rupsen niet storen.
Deze grote rups heeft veel bekijks, ze eet veel, het lijkt wel rupsje nooitgenoeg.
Hopelijk zien we de rups een mooie vlinder worden, onze kleutertjes denken dat het een roze of een paarse vlinder zal worden.



Vrijdag oefenen we nog eens op het podium, want dat is toch wel heel anders dan oefenen op de speelplaats, in de namiddag is het generale repetitie.
We zijn er gerust in, we hebben er allemaal plezier in, en daar gaat het om!
Tot volgende week!