dinsdag 18 juni 2013

stenen en steentjes

Nils was al kleine broer van Maya, maar nu is hij ook grote broer.
'Ben', zo heet zijn kleine broer, en Nils is trots op zijn broertje.


We stempelen een fopspeentje voor Ben.
Juf knipt de speentjes uit en maakt er een slinger van.


We luisteren ook nog naar het verhaaltje 'Anna gaat op babybezoek'.

Stenen, steentjes, kleuters vinden dit altijd wel boeiend...
We gaan de stenen eens van nabij bekijken.
In de boerderij en in de tuin gaan we op zoek.
'Hé juf, kijk wat een grote steen!'
'Breng hem maar mee naar de klas.'
'Dit kan niet juf, die is veel te groot.' antwoordt Emily meteen.
'Vraag een vriendje om hem te helpen dragen.'
'Maar juf, hij is veel te zwaar.'
En ja, natuurlijk is zo'n grote steen veel te zwaar om mee te nemen, maar misschien kunnen we er dan wel op zitten of op staan.'


Dat is maar een woord, meteen klimmen de kindjes op de stenen.
De steen zit echter niet zacht.




We verzamelen onze stenen in een houten bakje en nemen ze mee naar de klas.


Tristan en Kato vinden een grote steen.
"hij is groot en zwaar, maar wij zijn sterk en kunnen die zware steen dragen!"


In de klas maken we de stenen schoon met oude tandenborstels en bekijken de stenen met een vergrootglas.




Ella heeft de lavasteen van grote broer Mathias meegebracht.
'Dat is een vuursteen, als je deze steen laat vallen, komt er vuur uit, maar we mogen hem niet laten vallen, en we mogen hem ook niet schoonmaken met de tandenborstel' weet Ella ons te vertellen.



Juf heeft ook een steen meegebracht.
De kleuters merken meteen op dat er een elastiekje rond de steen zit, en er zit een gat in de steen.
Enkele kindjes piepen eens door het gaatje.
'Dit is een heel speciale steen, het is een steen van de knuffelpapa, maar ik mocht hem meebrengen om aan jullie te laten zien.  Er mag niemand aankomen, alleen kijken.'



Dan neemt juf het elastiekje van de steen en wat een verwonderde en bewonderende snoetjes.
'hé juf, die heeft blinkertjes', 'wauw, dat is een glinsterende steen'.
'het is een toversteen, een superspeciale steen, als we de steen openmaken, komt er toverkracht uit de steen.'
Daar wordt iedereen een beetje stil van.  Kato hoort de toverkracht, juf ziet de toverkracht door de klas zweven.  Iedereen is stil, kijkt zoekend rond. 
Nils: 'ik zie niets en ik hoor niets'.
dan zien we hoe Nils zijn ogen nog eens zoeken in onze klas, maar niets vindt, plots zegt Nils heel geheimzinning, 'hé, ik voel iets', als hij iedereen zijn aandacht heeft gaat hij verder, 'ik voel handen op mijn schouders', zijn snoetje is goud waard, zijn klasgenootjes kijken hem vreemd aan.  Lora zegt hem heel nuchter dat er helemaal geen handen op zijn schouders zijn.  Kato gaat mee in Nils zijn verhaal: 'dat is zeker de toverkracht die bij jou is, Nils, nu ben jij betoverd!' 
'Spannend' komt Emily tussen, 'ik ben benieuw of de toverkracht ook bij mij gaat komen...'
Het was nu juf haar beurt om verbaasd te zijn, en om te genieten van de fantasie van de kleuters en het verhaal dat ze samen kunnen maken, de spanning die ze kunnen opbouwen.
Het leven in de kleuterklas, het blijft verrassend en boeiend!


Myrthe heeft een kalksteen meegebracht.
Als je deze steen in je handen pakt, worden je handen helemaal wit.
De kleuters mogen de kalksteen eens vasthouden en komen zelf tot een vaststelling:
'dit is zoals bij krijt, dat zit ook op je handen'
Ah, ja krijt wordt gemaakt van kalk.


Op de speelplaats zoeken we uit of er nog stenen zijn waarmee we kunnen tekenen.
Ja hoor, er zijn er wel meer.
Met Myrthe haar kalksteen gaat het wel het best.





Deze stenen krijgen ook veel aandacht van onze kleuters.
'juf dit lijkt op een slak, maar dan zonder lijf', merkt Nils op.
Dit zijn fossielen, fossielen zijn heel, heel, heel, heel oude stenen.



In de huishoek is de tafel gedekt, ons gezinnetje geniet er weldra van een heerlijke maaltijd.


Lora heeft pijn aan haar oor, gelukkig leren de kleuters bij juf Carine over de dokter en het ziekenhuis, dokter Rune komt op onderzoek, hij wordt bijgestaan door verpleegster Elizabeth.



We wegen de stenen, eerst 'wegen' we met onze handen, en we zeggen welke steen we denken dat het zwaarst is.

Dan wegen we de stenen op de weegschaal van Myrthe haar oma, en op de weegschaal van juf Carine.



Noor heeft 5 kleine steentjes nodig om de weegschaal in balans te krijgen.
'zo 1 grote steen, weegt evenveel als 5 kleine steentjes'

We maken onze eigen toversteen!
We schilderen een kei.


We bestrooien de kei met glinsters.


En we hebben een toversteen!






Met stenen en steentjes kan je ook muziek maken.
Niet alle stenen klinken hetzelfde.
Het wordt een boeiende ontdekking.




Je kan de stenen tegen elkaar tikken, maar je kan de stenen ook tegen elkaar wrijven!


Op de speelplaats speelden we ook nog leuke spelletjes met de stenen.
We stapten tussen de stenen, sprongen tussen de stenen, kropen op handen en voeten tussen de stenen, legden de steen voor, achter, naast ons, we probeerden op de steen te staan, ...



Is  Louie een toekomtige steenkapper?

Een zorgzame papa is hij zeker!


Emile zorgt voor een goed spoornetwerk.


Rob bracht rabarber mee uit zijn tuin, wij planten hem in onze schooltuin.


Juf maakt met de schop een diepe put.
We gieten water in de put, we planten de rabarber en maken de put weer dicht, dan gieten we nog water.


Hopelijk groeit onze rabarber goed en kunnen we in de toekomst rabarbermoes maken.
Bedankt mama en papa van Rob!


Toevallig had Luka haar stenen collectie meegenomen naar haar klas, zij kwam haar edelstenen laten zien aan onze kleuters.  


Juf Carine leerde met haar kleuters over het ziekenhuis en de ziekenwagen kwam langs op school.
Ook wij mochten een kijkje nemen in de ziekenwagen.

Een echte ziekenwagen, mèt zwaailichten en sirene, dat is een belevenis!


Wie wilde mocht in de ziekenwagen en mocht even patiënt zijn.
In de ziekenwagen wilde we allemaal wel eens gaan, maar niet iedereen durfde op de stoel.


We werden allemaal 'gezond' bevonden, we konden weer naar de klas!

Het was een heel leuk thema, kleuters en juf hebben genoten!

maandag 17 juni 2013

We maken een foto voor de Jules wedstrijd!

de 'dag Jules / officiële fanpagina' op facebook organiseert een wedstrijd.
Hoeveel peuters kunnen er in de rubberboot van Jules?  Jules zelf mag uiteraard niet ontbreken.
 
Als juf vertelt over de wedstrijd zijn onze kindjes meteen  voor het idee gewonnen.
Emily vindt het spannend.
 
Een rubberboot hebben we niet, maar wel een andere boot.
De boot wordt uit de bergruimte gehaald en naar de klas gebracht.
 
 
Onze peuters en kleuters hebben heel wat attributen meegebracht om er op hun 'zomers best' voor te komen.
 











 
Aan boord gaan is een heel evenement!
Emile wil zich graag ontfermen over Kapitein Jules
We maken verschillende foto's om er uiteindelijk 1 uit te kiezen.
 
 





En dan kleden we ons weer aan...
We moeten onze kledij kunnen terugvinden en ons weer omkleden.







Kato biedt Myrthe een helpende hand aan.

 
Emily wil nog weten wat we kunnen winnen.
'Een Jules zomerpakket', maar wat het precies zal zijn weet juf ook niet.
'Oh, nu is het nog spannender!' reageert Emily.
 
Natuurlijk willen we graag een zomerpakket van Jules winnen, maar als het niet zo is, hebben we toch wel een leuke activiteit gehad!