zaterdag 23 februari 2013

Op bezoek bij Jules in Museum M

 
We telden af op onze kalender om op bezoek te gaan bij Jules in het museum.
Donderdag was het zover, de bus kwam ons ophalen om ons naar Leuven te rijden, naar Museum M
 
 

In de inkomhal stond een standbeeld van Jules, samen met zijn hondje.
 



 
We waren een beetje te vroeg, maar we konden de tijd goed gebruiken om onze jasjes uit te doen, een plasje te doen en dan kon er nog van elk van ons een foto gemaakt worden.
We moesten goed kijken en denken welk dier dit precies is.
We denken een vogel.  Rob denkt zelfs heel specifiek dat het een 'rode borst' is.
We houden het dit keer gewoon bij vogel, want tenslotte 'een vogel is een vogel'!
 













 
Terwijl we wachten test juf nog eens hoe je de flits ook weer moet uitzetten, want in het museum mag je fototoestel niet flitsen.
 


 
We krijgen van onze gids Kelly een sticker met een foto van Jules.
 


 
Eerst herhalen Kelly en Jules de regels van het museum nog eens met ons.
In het museum stappen we rustig, we mogen er niet lopen.
Eigenlijk is dat zoals op school, binnen mogen we niet lopen, we mogen er wel rustig stappen, net als in het museum.
We mogen nergens aankomen, kijken doen we met onze ogen, niet met onze handen.
We mogen wel praten in het museum, maar roepen, dat doen we niet!
 

 
Als eerste opdracht moeten we dit beeld zoeken, 'moeder met kind'.
We mogen nergens aankomen, dus doen we onze handen op de rug.
  

 
 
 
Wie het kunstwerk gezien heeft, gaat zitten op de grond.
Dan bekijken we eens wat er rond 'moeder en kind' zou zijn.
Kelly laat prenten zien en wij zeggen of het dit al dan niet kan zijn.
Dit is het alvast niet, rond moeder en kind staan geen slangen, het is ook geen vuur, 'dat zou te warm zijn en pijn doen', merkt er iemand op.
 het zijn ook geen sparrentakken en ook geen watergolven.
 
 
Het zijn zonnestralen!
Wij worden zelf zonnestralen en gaan op onze rug op de grond liggen.
we zwaaien met onze handen en onze voeten en kronkelen met heel ons lijf, we zijn echte zonnestraaltjes!
 
 
 
 

Het volgende beeld is dat van een mama met 2 kindjes, een baby die melk drinkt aan mama's borst en een iets groter kindje dat knuffelt bij mama.
Onze kindjes vertellen over hun broertjes en zusjes en vertellen waarom ze hun mama zo lief vinden.
Dan vertelt Kelly het verhaal 'Jules houdt van mama en papa'.

 
onze kindjes luisteren met volle aandacht.
 
 
We bekijken een schilderij dat Jules een beetje raar vond.
We zien bloemen op het schilderij en 'gezichten', het zijn niet zo maar gezichten, het zijn maskers.
Kelly toont ons maskers van Jules met verschillende gevoelens, blij, boos en verdrietig.
Onze kindjes tonen zelf een blij, boos en verdrietig gezicht en vertellen ook wanneer of waarom ze soms deze gevoelens hebben.
 

 
We kijken naar een schilderij met schapen, we zien ook een herder en een hond, een hond die de schapen bij elkaar houdt.  Volgens Rob zijn het 'zijn' schapen.
Na de bespreking van het schilderij luisteren we naar dierengeluiden en zeggen we welke dierengeluiden we horen.
Wij herkennen alle dieren!  We zijn dan ook echt kinderen 'van den buiten'.
 
 
We zijn in de feestzaal aangekomen.
In het midden staat een grote fontein, uit deze fontein kwam vroeger geen water, maar wijn.
Wij vertellen wat ons lievelingsdrankje is, water en appelsap zijn de favoriete drankjes van onze kindjes.
We krijgen allemaal een bloemenkrans en leren een prinsessendansje.
Dansen, dat doen we graag! 
 




 
Dan komt het hoogtepunt, we bezoeken het huis van Jules.
Hier logeert Jules!
We kunnen niet naar binnen, maar we kunnen wel door het venster kijken.
 



Jules heeft een knus huis, dat is wel zeker!



 
 Na een sanitaire stop, gaan we weer naar de bus.
Als iedereen klikvast zit, kunnen we weer naar school!
 


 
Dit was een hele leuke uitstap!
Tot juni kunnen jullie nog een gezinsuitstap maken.
Met de gezinskoffer kunnen we door het museum leuke opdrachtjes uitvoeren en op die manier maken we op een speelse wijze kennis met kunst en met het museum.
Wie denkt dat een museumbezoek saai is, kan hier het tegendeel ondervinden!
 

vrijdag 22 februari 2013

Houden van...

 
Als we maandag terug op school komen, is Jules er niet.
Jules gaat elke vakantie bij juf logeren, maar deze keer is hij niet terug naar school gekomen.
Hij heeft ons wel een briefje gestuurd waarin hij uitlegt dat hij in museum M in Leuven logeert.
Jules nodigde ons uit om hem donderdag te gaan bezoeken, dat deden we maar al te graag!
 
 In onze klas zijn heel wat verliefde kleuters.
Op wie we verliefd zijn wisselt nog wel van dag tot dag, of zelfs van uur tot uur, maar de verliefdheid hangt in onze klas.
Deze week gaan we vertellen over verliefd zijn, houden van iemand, iemand graag zien.
We zien allemaal onze mama en papa graag, en onze broer(s) en zus(sen).
We weten dat mama en papa ons ook graag zien, net als onze oma en opa, onze meter en peter.
Noor maakt het verschil tussen 'graag zien' en 'gewoon vriend zijn'.
Verliefd zijn betekent 'hartjes', volgens sommige kindjes, onze klas hangt dan ook bijna vol met hartjes.
Als je iemand graag ziet, wil je veel knuffelen en kusjes geven.
'je moet kusjes geven op de wang' zegt Myrthe, 'als je trouwt mag je kussen op de mond, anders niet'
Juf beaamt dit.

We beplakken een hartjesballon met krantenpapier.



Als de ballon goed gedroogd is, schilderen we onze ballon.

 
Om onze kniptechniek te oefenen knippen onze kleuters snippers.
 


 
De snippers gebruiken we om een hartje te beplakken.
 
 
We puzzelen een hartje en plakken de puzzelstukjes vast.


Liefde is...
hartjes plakken voor onze peuters.





Myrthe was terecht trots op het hartje dat ze maakte met de SmartMax.


Juf dacht dat ze moeilijke hartjespuzzels had gemaakt, maar voor Myrthe en Lora was het
 'een makkie'!
 

 
Lora wilde graag een foto van haar 'kip met lange poten'.
 
 
In onze winkel worden cadeautjes verkocht en gekocht.
 
 
In de namiddag is dit meubel een bed, in de voormiddag is dit een zetel waar we een boekje kunnen lezen.
 
 
We luisterden naar lieve verhaaltjes, leerden een lief versje, verklapten enkele koosnaampjes, vertelden met wie we later gaan trouwen, kortom we deden weer leuke dingen.
 
Vrijdag was Jules terug in onze klas.
Jules vond het wel leuk in het museum, maar hij miste ons toch wel.
Toen hij donderdag al de kleutertjes terug zag in het museum, kreeg hij echt wel heimwee.
Jules beseft weer hoeveel hij van ons houdt!
Vrijdag zat hij ons op te wachten in de klas, met een rode hartjesdoos.
 

Hmmm... het was een doos met koekjes!
Dank u Jules!

 
Dit weekend is Jules alweer weg, hij logeert bij Emily.
Hopelijk wil hij maandag weer naar school komen.