zaterdag 24 januari 2015

Goudlokje en de 3 beren

De eerste dag van onze nieuwe week, werkten we nog even door over onze uilen en sjaals.
We ruimen alles weer op, zoeken uit wie wat meegebracht heeft en juf speelt Tik Tak, want dat was vorige week niet gelukt.
Tik tak is zowel voor juf als voor de kindjes heel leuk, blije gezichtjes, verwonderde gezichtjes, genietende snoetjes, veel enthousiasme, en dat is waar we het voor doen!
'oh juf, ik vind Tik Tak zo leuk!', 'ja, ik vind dat ook leuk', 'ik ook'.
Ze zouden eens moeten weten hoe hun juf geniet van deze leuke reacties.

We hebben weer een 'vreemd voorwerp' in onze klas, Marwan, een kleuter van juf Carine bracht dit rare ding naar onze klas, wat zou dit kunnen zijn...?


'Dat is om te vliegen, zo door de lucht' denkt Siebe.


'dat is om ballonnen op te blazen' weet Millie ons te vertellen.


Dat mag Millie meteen proberen, juf geeft een ballon en Millie probeert te ontdekken of het echt een ballonnenpomp is.



Rover biedt een helpende hand aan.


Neen, het lukt niet echt.


Er komt lucht uit, we kunnen er mee blazen.


Liv denkt dat het 'zoiets is om zeep te nemen'.
We zoeken het verder uit in de loop van de week aan de ontdektafel.



Dinsdag vertelde juf het verhaal van Goudlokje en de 3 beren.
Dat is een leuk verhaaltje, dat willen we nog wel horen.
Wees maar zeker dat we het nog gaan horen, we gaan er nog vele leuke dingen mee doen!

Oeps, toen juf dinsdag een foto wou nemen, hadden we een probleem.
Het fototoestel wilde niet meer werken, helaas ...
'Dat is niet erg, juf, mijn TV was stuk en dan ga je gewoon naar de winkel en dan breng je een andere mee, dat kan ook met je fototoestel'.  Zo simpel is het!
Woensdag had juf nog geen nieuw fototoestel, maar donderdag gelukkig wel.

Woensdag bracht Cas heerlijke koekjes mee, 'dat is voor de picknick, ik heb dat gemaakt.  Mama heeft een beetjes geholpen'.
Er waren nog 2 koekjes over, van deze koekjes, hoewel het cakejes waren volgens Cas waren super lekker.
Dank je wel Cas en mama voor het klein beetje hulp...



Rover bracht een heel mooi boek mee over beren, we waren helemaal in de ban van dit mooie boek.


We zien de sporen van de beer.


De zwarte beer eet bessen.
Rover eet ook heel graag besjes.


De bruine beer lust wel een zalm.
'maar neen, juf, dat is toch een vis!'


De beer heeft scherpe nagels.


'Deze beer is boos'  'hij heeft scherpe tanden' 'de beer is gevaarlijk, je mag hem niet aaien'
dat is het commentaar bij deze foto.



 Donderdagochtend komt meester Mladen iets ophangen in juf haar bergruimte.
Boren maakt lawaai, dat vinden we niet zo leuk, dus kondigt juf aan wat er gaat gebeuren en juf is wel blij dat meester Mladen dit allemaal kan.
'mijn papa kan ook heel goed werken!' deelt Cas even terloops mee.
'mijn papa ook' is het antwoord van zowat al onze kindjes.

'en mijn mama kan heel goed koken, zij maakt lekker eten' wil Liv even kwijt.
Zij zegt dit op zo'n manier, dat het lijkt of Liv nog steeds de goede smaak van het lekkere eten in haar mond heeft.
'oh, dan kunnen wij allemaal eens komen proeven' zegt juf.
'neen, dat kan niet, want wij eten altijd alles op' 



Juf had gevraagd of we onze beer wilden meebrengen.
Natuurlijk wilden we dat!
Onze beer is een knuffelbeer en knuffelen dat doen we graag!





Sien knuffelt liefst met Guus, haar trouwe vriend.





Al onze beren bij elkaar.


We hebben een beren-tweeling, net als Mili en Liv!
Charlotte en Siebe hebben dezelfde knuffelbeer.



Mili en Liv hebben ook dezelfde knuffelbeer.



We zetten onze beer in een rij van klein naar groot.


Onze rij wordt een lange rij.


we weten welke beer de grootste en de kleinste is, nu zoeken we uit wie de grootste en de kleinste kleuter is.

Mili denkt dat zij de grootste is, Rover denkt ook dat hij de grootste is.
We laten Mili en Rover naast elkaar staan, en zo komen we te weten dat Rover groter is dan Mili.


Maar Cas is groter dan Rover.
Van de kindjes die vandaag op school zijn is Cas de grootste.







De grootste kleuter neemt de grootste beer, de kleinste kleuter neemt de kleinste beer,
we hebben nu een lange rij kleuter met beer van klein naar groot.


Juf Marinka leende ons berenmutsen.
Nu is ons knuffelgehalte nog groter.






Woensdag, toen juf nog geen werkend fototoestel had, knipten onze kleuter de haren van Goudlokje,
Charlotte wilde ook knippen, dus ook zij knipte haren voor haar Goudlokje.



Juf nam een foto van ons snoetje, en zo werden wij zelf Goudlokje.



















Onze peuters stempelden de gouden lokjes.










Siebe en Suze gaan nog op zoek naar wat dat vreemde voorwerp zou kunnen zijn.


Donderdag en vrijdag blijven er 5 knuffeltjes in bed liggen.
De griep heeft haar intrede gedaan in Bukadie, ook in onze klas heeft het virus toegeslagen.


Donderdag vertelt juf het verhaal van Goudlokje nog eens met beren en Goudlokje en echte puddingpotjes en echte lepels.
Dat vinden onze kapoentjes weer heel leuk.
Het snoetenwerk is fantastisch om te zien, het is genieten voor kleuter én juf.




We geven elke beer een kommetje en een lepel en een bord, maar we letten er goed op dat ieder zijn eigen gerief krijgt.








Zo zien we het graag!


Als de beren thuis komen en ze zien dat er iemand van hun pap gegeten heeft, en dat er iemand op hun stoel gezeten heeft, en dat er iemand in hun bed gelegen heeft, dan zijn de beren niet blij, ze zijn boos!

Wij zijn vrolijke kleuters, maar zelfs vrolijke mensen zijn af en toe eens boos, we (proberen) allemaal boos te kijken.








Wij spelen zelf het verhaal, de ene keer spelen we het verhaal na, de andere keer maken we er een eigen versie van.








We vingerverven een beer.



Oeps, Lennert verfde net iets meer dan zijn beer...
Maar dat is niet erg, we hebben water!







berenvriendjes bij elkaar.



In de gang hebben we onder een tafel, en bij de verwarming een berenhol gemaakt.
Uiteraard een favoriet speelhoekje.
Het is donker in het berenhol, daarom mogen we een lichtje meenemen als we er gaan spelen.


In het berenhol.


'Mijn papa heeft ook een kampioeter, maar dat komt er niet op' zegt Charlotte.
Het is het verhaal van Goudlokje, maar zonder woorden, met mooie klassieke muziek.
Mijn kleutertjes vragen er voortdurend naar.
Ze vertellen er nu ook het verhaal bij, en ze vullen elkaar hier goed bij aan.


Oh, wat was dit weer een leuke week, we kijken al uit naar de volgende week, dan breien we nog een vervolg aan Goudlokje en de 3 beren!