woensdag 24 januari 2018

De postbode

Na de kerstvakantie verwelkomen we een nieuw vriendje, Ruben is zijn naam.
Ruben is een flinke, charmante kapoen die onze klas komt versterken.





Ruben heeft de gitaar ontdekt, maar hij is zeer bescheiden, hij geeft nog geen concert voor de camera...


Broer Aaron daarentegen, wil wel een demonstratie geven.


Met de klasgenootjes als supporter kiest Ruben zijn kenteken, het wordt het lieveheersbeestje.






We helpen de kerstversiering opruimen, eerst wordt onze kerstboom weer opgeborgen, maar er is nog een kerstboom die we moeten opruimen.  
We hebben weer een technieklesje 'doosje open - doosje toe'.  We kiezen een kerstversiering en zoeken een doosje waar de versiering in past, daarvoor moeten we meten en passen, dan doen we het doosje open, we stoppen onze kerstversiering erin en doen het doosje weer dicht.














Een dag zonder bouwen, is een dag niet geleefd voor onze kleuterjongens, dus ook vandaag maken we een mooie constructie.


Voor de kerstvakantie kregen we een doos van Gilles zijn opa, wat zou er in de doos zitten.


'er staan letters op, juf, je kan lezen wat erin zit' merkt een attente kleuter op.
'tonijn' zit erin, 'wat zou dat zijn?'
'dat is vis' weet één van de grotere kleuters ons te vertellen.
'oei, zou er dan een vis in deze doos zitten?'
'neen, dat is gewoon een doos waar eerst tonijn heeft ingezeten, en de opa van Gilles heeft die meegenomen van de winkel naar huis en dan heeft hij er iets voor ons ingestopt' legt weer een grote kleuter uit.


Juf is er toch niet helemaal gerust in, stel je voor dat er een vis uit de doos springt!
Senne is helpende hand, hij wil de doos wel open maken.



'Er zit geen vis in, er zitten kleren in!'


'Het zijn niet zomaar kleren, het zijn kleren van de postbode.
Je kan dat zien aan het logo op de kledij, als er een posthoorn staat, dan is dat van de postbode.'
Wat weten onze kleutertjes toch al veel! 





We luisteren naar het verhaaltje 'Nijntje schrijft een brief'.


Als de postbode brieven bestelt, stopt hij die in een tas, in de tas van de postbode.
In die tas zitten niet alleen brieven, maar ook pakjes en kranten en kaartjes.



We leren het versje:
'de krant voor meneer,
een pakje voor mevrouw,
een kaartje voor Katrien,
en een brief voor jou!'





We spelen zelf postbode en beelden het versje uit.
Ruben wil wel post ontvangen, maar zelf postbode zijn, dat ziet hij niet zitten.




















Senne en Aaron maken een (makkelijke) oefening.



Vrijdag is juf Carine op bijscholing, haar kleutertjes komen bij ons op bezoek.
We hebben een feestvarkentje, Liv wordt 5 jaar!
Dat is een handje vol.

Liv krijgt een roze kroon, roze is haar lievelingskleur.


De kroon is nogal kaal, we zullen er kaarsjes op zetten.
'Dat is niet genoeg, juf! Liv wordt 5 jaar, en dat zijn er maar 2.'


'Zo, de kaarsjes voor op de kroon'
'maar neen, je moet er nog eentje maken, want dit zijn vier kaarsjes en we hebben er vijf nodig.'


Ja, nu zijn het genoeg kaarsjes.


Eindelijk, Liv haar kroon is klaar!



We bekijken de kledij van de postbode van nabij.
De postbode heeft veel rood in zijn jas.


De jas is groot genoeg om er met z'n twee in te kunnen.
Dat vinden Aaron en Senne heel grappig!



Ook gilles 'zwemt' in de jas van de postbode. 



Mats kan er nog bij.


Ruben wil gewoon Ruben zijn, hij heeft nog geen zin in een rol als postbode.


Liv trakteert met cupcakes, maar voor we van het lekkers eten, mag Liv kaarsjes blazen.
Juf Chantal wil besparen en maar 1 kaars op de cakejes zetten, maar dat gaat niet door, er moeten 5 kaarsjes uit geblazen worden!
Liv mag haar 5 kaarsjes uitblazen, maar eerst zingen we onze liedjescarousel.


Hieperdepieperdepiep


HOERA!!!


Blazen maar!


Bravo!!!



Iedereen krijgt een cakeje van Liv.












Smullen maar!
Gelukkige verjaardag, Liv.  Bedankt voor je lekkere traktatie!




Na de speeltijd leest juf het gedicht van Annie M.G. Schmidt nog eens voor.
Maandagnamiddag hadden we dit versje al eens beluisterd, nu gaan we er verder mee werken.
We zoeken eerst uit welke attributen we nodig hebben.
Een postzak hebben we ook nodig, juf!
We hebben er één gevonden.

Dat is een grote zak, juf.
Daar kan een kindje in en Yuca wil dit meteen laten zien.


Koekoek, hier ben ik weer.


Een groepje schildert de rode brievenbus die op het pleintje staat.





Een groepje speelt in de huishoek.


postbode Floris staat in het winkel.


in de constructiehoek wordt gebouwd.


Een groepje speelt memorie.









Er worden kaartjes en postzegels gekocht.





In de huishoek worden de kaartjes geschreven en gefrankeerd.


Na de middagpauze zetten we de tafel aan de kant en gaan we dramatieseren.
We verdelen de rollen en trekken de bijhorende kledij aan, nemen de nodige attributen.



'de brievenbus'


Boris in de rol van postbode.


Floris, de directeur van de posterijen.


Klein Petertje is een rol voor Liv


De dame wordt gespeeld door Yuca


Auke en Mats zijn mensen die brieven in de bus gaan stoppen.


Het publiek













We wisselen van groep.
Dit zijn de mensen die een brief in de brievenbus gaan stoppen.


Aaron, de postbode.


de rol van 'directeur van de posterijen' is voor Wannes.


Suze wordt Klein Petertje


Heaven neemt de rol van 'dame' op zich


Onze acteurs staan paraat.


Het publiek


Het optreden!










'Dit was leuk, juf!'
Daar is juf het helemaal mee eens.

Jasper schrijft een brief aan zijn oma en stopt hem in de brievenbus van de post.
De postbode komt de brieven ophalen in een grote postzak en brengt ze naar het postkantoor, daar worden de brieven gesorteerd en de postbode brengt de brieven bij de mensen thuis.


Wij stempelen een postbode, zijn pet en zijn bodywarmer stempelen we rood, zijn broek en zijn mouw stempelen we blauw.





Onze kleuters maakten een brievenbakje, onze peuters maakten 'gewoon' een postbode.




Wat ligt er maandagmiddag in onze klas?
Juf vertelt een heel verhaal.

'zaterdag, toen het geen school was, is juf met haar kleine blauwe auto naar Herent gereden.  Daar waren nog allemaal kleuterjuffen en voor al die kleuterjuffen was er een juf.  De juf is een muzische juf en vandaag leerde zij iets aan al die kleuterjuffen.  Toen ik aankwam had ik alleen maar papier en iets om te schrijven mee, maar toen ik naar huis ging, had ik deze doos gekocht.
Wat kan hier in zitten?'

'een instrument, misschien, een cornet of een bugel misschien' gokt Kobe.
'neen, dat is het niet.'
'toch denk ik dat het een instrument is, een gitaar misschien' probeert Floris.
'Floris, jouw mama heeft een gitaar, zou die in deze doos passen?'
'Neen, maar het kan een kleine gitaar zijn' houdt Floris vol.
'We weten het niet juf, mogen we eens piepen?'


Ja, we mogen kijken!
'Zie je wel dat het een gitaar is!' zegt Floris triomfantelijk.
Maar juf geeft niet toe, 'neen, dit is geen gitaar'.
'Dan is het een viool!' riep Charlotte enthousiast.
Maar nee, dat is het ook niet.
'Het is een ukelele' maakt juf eindelijk bekend.
'Ah ja, een ukelele'

'en toch is het zoals een gitaar' blijft Floris volhouden.
'Het is geen gitaar Floris, maar het is ook wel een snaarinstrument, het lijkt wel een beetje op een gitaar, het zou het kleine zusje of broertje van de gitaar kunnen zijn.' zegt juf.

Maar Floris is niet echt te overtuigen...

Juf speelt enkele akkoorden op de ukelele, maar dat gaat nog niet vlot, juf moet nog héél véél oefenen.  Elke middag oefent juf, misschien gaat ze het dan ooit wel eens een beetje vlotter kunnen.
De kleuters moedigen haar wel aan, hoewel Senne vindt dat juf nu wel eens een ander liedje mag spelen terwijl hij boterhammen eet...


Waar zouden de meeste kleutertjes wonen?
We komen er zo niet uit, dan gaan we rijen maken.
Een rij van de kindjes die in  Winksele wonen, een rij van de kindjes die in Herent wonen, een rij van kindjes die in Buken wonen, een rij van kindjes die in Mechelen wonen en een rij van kindjes die in Veltem wonen.
De rij van Buken is de langste rij, dus de meeste kindjes wonen in Buken.



Alle kleuters krijgen een blokje, we leggen de blokjes naast elkaar en zien welke rij het langst is.
'Hé juf, dat is niet eerlijk, die kindjes van Herent hebben een grote blok gekregen en daardoor lijkt het alsof er evenveel kindjes in Herent als in Velten wonen, die rij is even lang, dat is niet eerlijk!'
protesteert Floris meteen, en zijn klasgenootjes treden hem bij.


Inderdaad, juf wilde de kleuters foppen, maar dan zal juf nog eerder moeten opstaan!


We schilderen een brievenbus.








Ons kenteken toverden we om tot een postzegel.







Juf leest het boek 'de geheime brief' voor.
Dat is een speciaal boek...


Bij het voorlezen gaan we gezellig knus bij elkaar op de mat zitten.



We tekenen een brief.






We maken een bedank kaartje voor opa postbode van Gilles.


Mats maakt een kaartje voor oma Karin, de onthaalmoeder waar hij naartoe ging voor hij ons klasgenootje was.


Er liggen een hele boel briefomslagen in onze klas.


De kleutertjes beginnen meteen spontaan te sorteren, kleur per kleur.


Dan zoeken we de grootste, of de kleinste omslag, we leggen ze naast elkaar, of leggen ze op elkaar, of we schuiven ze in elkaar, want een kleine omslag kan in een grote omslag.
We oefenen onze begrippen en onze kleuren op spelende wijze.











Vrijdagochtend ligt er een brief in onze klas.
Aaron vindt het meteen spannend: 'kijk juf, er ligt een geheime brief in onze klas, denk ik'.
De andere jongens gaan meteen mee in zijn enthousiasme.



Aaron kijkt goed waar we naartoe moeten.


We moeten naar de huishoek


Daar zoeken we de rode pijl



'daar is de pijl!'


enthousiast volgen de kleuters de pijl en komen in de bouwhoek terecht.
Daar zoeken we de gele ster.


'Ja daar, gevonden!'


dan moeten we de groene pijl volgen.


'Dat is die kant op'



Dan zoeken we de blauwe bol


'Ja, gevonden!'


De schat hebben we ook gevonden.



Helpende hand Aaron mag de schat openen


We zijn natuurlijk ook nieuwsgierig en hangen er met onze neus tussen.



Wauw, het zijn cakejes, piratencakejes, die willen we meteen opeten.
'Dat is leuk hoor, juf.  Zou er nog ergens een schat zijn?'
Wie weet, misschien komt er ooit nog wel eens een geheime brief aan...


Wij hadden leuke weken!