vrijdag 29 september 2017

De fotograaf.

Onze juf is zo af en toe eens verstrooid...
Bij de voorbereiding van de week was juf er heel erg van overtuigd dat woensdag de fotograaf zou komen, dus onze week stond in het teken van de fotograaf.
Tot juf in de loop van maandag ontdekt dat de fotograaf volgende week komt, niet deze week...

Ach ja, we zijn dan al zeker voorbereid!

We maken fotostudio en Jules is ons model.
Later deze week gebruiken we de foto's voor een ruimtelijk spel.






We maken ons portret.



na de speeltijd blijven we nog even buiten, de zon schijnt.
De zon geeft schaduw, we zien onze schaduw.
1 kindje staat zo stil als een standbeeld, het vriendje tekent de schaduw.












We proberen of we in elkaars schaduw passen.
Liv is kleiner dan Kobe, zou de schaduw van Liv dan ook kleiner zijn dan de schaduw van Kobe?
We testen het uit, en ja, de schaduw van Liv is kleiner dan de schaduw van Kobe, of is de schaduw van Kobe groter dan de schaduw van Liv?






We gaan liggen in onze schaduw, maar onze schaduw is groter dan wijzelf.
Dat vinden we raar.















We leren het liedje "'k ga een foto nemen"


Juf is fotograaf en neemt een foto van ons.



dan worden wij zelf fotograaf en nemen wij foto's.




Na de middag gaan we weer naar buiten, we gaan weer in de voeten van onze schaduw staan.
Maar wat nu, de schaduw staat op een andere plaats.
We kijken eerst verbaasd, maar dan weet Kobe het weer: 'de zon staat niet heel de dag op dezelfde plaats juf, daarom staat onze schaduw nu ergens anders.'
Ja zo is dat.
'de zon verandert van plaats' vertelt iemand
'eigenlijk is het de aarde die draait' leert juf ons 'daardoor zien we de zon niet de hele dag op dezelfde plaats'
'Ja, de aarde draait, maar gelukkig voelen wij dat niet hé juf!' lacht Charlotte
'de maan staat toch ook niet altijd op dezelfde plaats. Is dat ook omdat de aarde draait?' wil Kobe nog weten.  'ja, zo is dat!'.
Wauw, en dat is een gesprekje in de kleuterklas, wat hebben onze kleuters toch een brede interesse en wat weten ze al veel.





we staan weer met onze voeten in onze ochtendschaduwfiguur en we tekenen onze namiddagschaduw.



Kijk nu, onze namiddagschaduw is kleiner dan onze ochtendschaduw, maar onze schaduw is nog steeds groter dan wijzelf.







Voor alle zekerheid gaan we onze schaduwen meten met een strook papier.











Als we in een kring gaan staan, dan staat de schaduw van sommige kindjes voor hen, van andere kindjes staat de schaduw achter hen, en van nog andere kindjes staat de schaduw opzij.


We proberen op onze schaduw-buik te stappen.



We geven elkaar een schaduwhandje.


De schaduwen van onze handen geven elkaar een hand, zonder dat zij zelf een handje geven.
Wij proberen het allemaal, dat is echt niet makkelijk, het vraagt veel concentratie.





we kriebelen elkaars schaduwbuik.




Tikkertje schaduw, dat is ook leuk!





We tekenden al ons portret, nu maken we een kader om ons portret in te plakken.
We mochten 2 kleuren kiezen en die plakten we afwisselend op ons kader.




Goed gedaan!


We zijn toch duidelijk herkenbaar, niet?
(er is uiteraard wel wat kunstenaarsvrijheid)




Wie is de grootste van onze klas?
'Ik', denkt Senne
'Nee, ik' denkt Aaron.
We gaan meten


Aaron wil echt wel de grootste zijn, maar zelfs als hij niet op zijn tenen staat is hij de grootste.
'Ja juf, Aaron is groter, ik ben een beetje kleiner, maar wel maar een beetje en ik ga groeien, want ik ga mijn boterhammen helemaal opeten' is Senne zijn besluit.
Aaron verweert zich meteen: 'jamaar, ik ga ook nog wel groeien!'


Senne is wel groter dan Mats.
'Ja, maar Mats gaat ook nog groeien, dan is hij binnenkort misschien niet meer de kleinste'
Mats trekt het zich niet aan, iemand moet de kleinste zijn, en natuurlijk zal hij nog groeien!


We gaan bij de groeimeter staan, juf prikt ons kenteken bij onze huidige lengte en over enkele maanden gaan we eens kijken hoeveel we gegroeid zijn.




De huidige stand van zaken.


We schilderen een fototoestel.





Ons fototoestel heeft zijn droogtijd nodig, het eindresultaat komt zeker mee naar huis.
Als juf niet verstrooid is, maakt ze eerst een foto en kan je ons fototoestel hier ook bekijken.

In het begin van de week maakte juf foto's voor een spelletje, vandaag spelen we het spel.
'fotograaf' heet het spel en we oefenen er ons ruimtelijk inzicht mee, dat is echt niet makkelijk!

We bekijken de foto van Jules heel aandachtig.
Juf legt de foto naast Jules.
We kijken nog eens extra goed en proberen te zien waar de fotograaf toen hij de foto van Jules maakte.


'Je ziet Jules zijn gezicht en zijn buik, hier stond jij toen je de foto maakte.' Senne heeft het helemaal juist!


Deze is een beetje moeilijker, Jules heeft immers 2 zijkanten...


Aaron ziet perfect aan welke kant juf stond om de foto van Jules te maken.


Zou Mats weten waar juf stond toen ze de foto maakte.



Ja hoor, Mats weet te zeggen welke kant van Jules we zien op de foto, en hij weet dan ook meteen waar hij moet staan om dezelfde foto te kunnen maken.



'Oh, ik had me vergist, het is langs deze kant.' 
Senne merkte zelf op dat hij eerst langs de 'verkeerde' kant van Jules stond.


Over deze foto moeten we ons met z'n allen 'buigen'
'Deze weet ik echt niet hoor, juf.  Ik heb al 2 foto's gemaakt, ik ben er moe van geworden' zegt Senne.

Aaron denkt luidop, 'ik zie Jules zijn haren op zijn hoofd, ik weet hoe ik moet staan!'


En ja, Aaron heeft het inderdaad goed gezien!


'Ik wil toch ook nog eens een foto maken van Jules zijn bovenkant'


Genoeg gefotografeerd, onze jongens gaan bouwen.
'dit is al een grote gevangenis voor gevaarlijke dieren'.
'Ja wacht even, ik ga er een foto van maken'
'ja, dat is een goed idee!'


En onze week is alweer voorbij, een dagje eerder dan normaal, want vrijdag hebben wij een facultatieve verlofdag.