We brachten allemaal een eierdoosje mee, 'wanneer gaan we onze uil maken, juf?'
We beginnen eraan.
Als de verf droog is, plakken we pluimen op het doosje.
We plakken de ogen nog en voilà, onze uil is af!
We experimenteren met de sjaals, we hebben er in alle vormen en maten.
Millie leeft zich helemaal in, een uil op haar T-shirt.
In onze ontdekbak liggen lapjes, draadjes, bolletjes wol en wat nog allemaal.
We zetten onze bak op de mat om het van veel korter bij te bekijken.
Cas vindt deze draad wel mooi, maar oeps, hij hangt ergens vast.
Joren vindt de pompon mooi.
Zo'n roze lapje is wel mooi.
Liv wil dit bolletje wol, waar ligt het andere, we leggen de bolletjes bij elkaar.
'een mooie, blauwe sjaal, maar 't is wel een kleine'
'dit is nog een sjaal!'
Wat zou dit zijn?
'een wollen kleedje'.
Dit zijn mooie kleurtjes.
we sorteren volgens soort.
Cas, helpende hand van de dag geeft iedereen een staaltje draadjes.
We laten de draadjes kriebelen.
Juf zet een relaxatiemuziekje op en we laten de draadjes ons overal kriebelen.
we kriebelen onze neus,
we kriebelen onze kin,
we kriebelen ons hoofd,
we kriebelen ons oor,
we kriebelen onze handen,
oh, het is heel leuk!
op het magneetbord zoeken we paren, 2 net dezelfde wanten, 2 net dezelfde handschoenen.
Eerst oefenden we met echte wanten en handschoenen, dan met afbeeldingen op het magneetbord en tenslotte zoeken we wantenparen op papier.
Natuurlijk spelen wij ook in onze klas.
Deze uil heeft nog ogen nodig, dan kan hij zien waar hij vliegt.
De uilen van onze kleuters, pluimen geplakt met vliegerpapier.
De uilen van onze peutertjes, de pluimen zijn gemaakt van tekenpapier.
Nog maar eens uilen kijken.
'de uil heeft honger, hij eet muizen en vogels en ...'
Liv kijkt nog eens in het blije boekje.
We wilden weten of een uil een liedje zingt, zoals Snoozy, onze kanarie.
Neen, een uil fluit niet, 'de uil zegt oehoe' weet Joren ons te vertellen.
Er is een uil die oehoe roept, maar er zijn ook andere uilen en zij roepen niet oehoe, maar wat dan wel, we zoeken het op!
We bekijken een voorstelling van verschillende uilen met hun roep, 'nog eens, juf!' zeggen onze kindjes steeds weer.
Rover wil weten hoe de uil heet. Gelukkig staat de naam van de uil erbij.
Vrijdag vraagt er weer een kleuter om 'de film van de uilen' nog eens op te zetten, en ja we zetten de film nog eens op. Kobe hoort de roep van een uil, en hij gaat bij de computer staan. Hij kijkt nog eens goed, luistert nog eens goed en roept: 'kijk, de vosuil!'
Juf komt ook eens kijken, 'het is een bosuil' probeert juf duidelijk te maken.
Cas zit een beetje verderop te werken, hij roept: 'je moet goed kijken, als het een witte is, dan is het een sneeuwuil.'
De dwerguil, de velduil en de kerkuil waren ook geliefd.
Ja, de uilen, zij hebben succes bij de kindjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten