maandag 10 februari 2020

Ik voel mij vandaag zo ... (blij, verdrietig, boos, bang, rustig, in de war) 'het kleurenmonster'

Het is een mistige ochtend, en als er veel mist hangt, dan zien we niet zo goed.
Gisteren was er ook mist.
'als er mist is, kunnen we de wolken zelfs niet zien!' merkt één van onze alerte kleutertjes op.
Gelukkig kunnen we iets ophangen als het mist is.
We kijken uit naar het moment dat de mist 'optrekt', dan is de mist weg en kunnen we weer goed zien.
'dan kunnen we weer zien wat we zeggen' zegt onze juf, maar juf toch!  We moeten helemaal niet zien wat we zeggen, we moeten horen wat we zeggen!


Juf bracht het boekje 'het kleurenmonster' mee naar school.


Het kleurenmonster is helemaal 'in de war', alle gevoelens zitten door elkaar en dat is een vreemd gevoel.



Onze Nijntjes plakken 'het kleurenmonster in de war', alle kleurtjes door elkaar.






Er wordt ook al stevig getimmerd!


en een groepje kleuters oefent de kniptechniek, ze knippen snippers in allerlei kleuren, daar zullen we nadien iets mee doen...




Alle kleuren door elkaar,
rommel, rommel, rommel maar


alle kleuren op een rij, 
het kleurenmonster is weer blij!


Onze oudste kleuters knippen repen, die repen knippen ze nadien in snippers, daar hebben we plannen mee.








's Avonds zetten we de stoelen bij elkaar, we letten goed op, de stoelentorens moeten allebei even hoog zijn!



We lezen in het boekje dat alle kleuren uit elkaar kunnen gehaald worden, het kleurenmonster is dan niet meer in de war.  Elke kleur staat voor een ander gevoel.
Het gele kleurenmonster is blij, het is een vrolijk monstertje.


Het leuke aan vrolijk zijn is dat je de mensen in je buurt ook blij maakt als je vrolijk bent.


De snippers die we genkipt hebben zijn goed bewaard in een potje.
We vullen een zakje met snippers.
Dit lijkt een makkelijke opdracht, maar onderschat het niet.
Geduld, fijne motoriek, concentratie en doorzettingsvermogen worden geoefend.




aan de andere tafel kleurt een groepje kleuters het blije kleurenmonster voor de gevoelenskalender, we moeten goed kijken, het blije kleuremonster is geel!



Juf zal het kleurenmonstertje uitknippen, wij vingerverven de oppervlakte waar ons kleurenmonstertje zal opgeplakt worden, uiteraard in het geel!



















Bouwen vinden we ook leuk, de ene keer bouwen we een huis, de andere keer is het een helikopter, maar het kan evengoed een vulkaan zijn!



Een abstract kunstwerk is ook altijd mooi!


Nu oefenen om het spoorwegnetwerk goed uit te bouwen, over 20 jaar zijn treinvertragingen 'iets van vroeger'!






Terwijl er enkele kapoentjes een middagdutje, zoeken de wakkere kleuters naar letters.
Onze kleuters herkennen vaak de letters van hun naam, sommige letters kunnen ze zelfs al benoemen, wat absoluut niet verwacht wordt in een eerste kleuterklas.
Maar vermits letters binnen de interessesfeer van enkele kleuters ligt, krijgen ze het ook aangeboden.
Kleuters vergelijken spontaan hun namen en zeggen welke letter(s) ze gemeenschappelijk hebben.
Ze zoeken naar dezelfde letter op de wasspeld als de letter in hun naam.







Khaan gaat ook op zoek naar de letters van zijn naam.






Er zijn nog meer vrolijkerds in onze klas.
Nijntje is ook blij, net als beertje Ploem we weten niet precies waarom, we kunnen wel vertellen wat ons allemaal blij maakt: een ijsje, een ballon krijgen, samen spelen, feest vieren, een cadeautje krijgen en nog zoveel meer!


Onze vrolijke snoetjes







Zonder ogen kan het kleurenmonster niet zien, dus we plakken ogen.






We stempelen een blij kleurenmonster.



en ook nu wordt er weer gebouwd



Aha, Bas komt op bezoek.
We leren het liedje 'Daantje lacht'.
(We weten nog niet dat er nog een vervolg komt, Daantje huilt)


Er is nog een kleurenmonstertje dat ogen nodig heeft.







Oh, het verdrietig kleurenmonster is op bezoek, hij is blauw.


Niet iedereen kan een verdrietige snoet trekken.
Als juf vraagt wat onze kleutertjes verdrietig maakt, kan alleen Finn antwoorden: 'Als mama mij straft, omdat ik iets doe wat niet mag'
De andere kindjes zijn nooit verdrietig.
Juf haalt enkele voorbeelden aan: als je valt en je doet je pijn, dan ben je verdrietig of als een vriendje iets van je afpakt, of als je iets heel graag wil en je krijgt het niet, of als je niet gewonnen bent bij een spelletje, of ...  Maar nee, onze kleuters beweren nooit verdrietig te zijn.
In de loop van de dag vraagt juf ons wel eens of we nog steeds blij zijn, uiteraard weet ze het moment te kiezen en moeten we op dat moment toch wel toegeven dat we wel eens verdrietig zijn.
We mogen ook wel verdrietig zijn, dat overkomt iedereen wel eens, gelukkig zijn we meestal terug snel vrolijk!






Als iemand verdrietig is, gaan we troosten.
Als juf doet alsof ze verdrietig is, dan lachen we, misschien kan juf niet goed acteren, of weten we niet goed hoe we er moeten mee omgaan.
Als er een kindje in onze klas echt verdrietig is, dan gaan we meestal meteen troosten, of we verwittigen juf, zodat zij kan troosten.


Aan de lichaamstaal van Karel kunnen we goed zien dat hij verdrietig is.



We maken kleurenmonsters met dopjes, zoeken en sorteren is de opdracht!


Dit zijn wel héél moeilijke puzzels!




Het verdrietige monster en een wolk van verdriet wordt blauw gestempeld


















Viktor is een eenhoorn, meestal voelt Victor zich goed, maar soms is hij verdrietig, of boos of bang, net zoals wij.  Dat zijn gevoelens en ja, iedereen heeft gevoelens, als Viktor verdrietig is, wordt hij blauw, net als ons kleurenmonstertje.
Juf vertelt het verhaal van Viktor en waarom Viktor verdrietig is.
Viktor leert ons ook een trucje om met zijn verdriet om te gaan.



We kleuren een gezichtje.








Het boze kleurenmonster doet zijn intrede.
Als kleurenmonster boos is, wordt hij rood van woede!


Boos, ja we weten wel dat anderen boos kunnen zijn, maar wij zijn nooit boos!
Mmm, onze juf laat ons in de loop van de dag toch maar weer eens nadenken over ons gevoel, en ja hoor we werden af en toe betrapt op een boos moment.

We doen ons best om eens boos te kijken...









We kleuren ons boos kleurenmonster voor onze gevoelenskalender, dus kleuren we rood.





Met de mozaïek kunnen we ook kleurenmonsters maken.





Er zijn nog emmertjes bij gekomen, we sorteren de dopjes.




In de huishoek wordt er lekker gekookt en gegeten!




Voor de achtergrond van ons boos kleurenmonster stempelen we met onze vuisten, met de ene vuist stempelen we rood, met de andere vuist stempelen we zwart.






onze vuisten worden daar vuil van, zelfs een beetje meer dan onze vuisten, ook onze onderarmen worden vuil.  Gelukkig hebben we water en zeep!








onze kleurenmonsters in mozaïek geraken weer in de war...



We gaan kleurenmonsters zoeken.
Goed kijken welke kleur het kleurenmonster bovenaan heeft, dan zoeken we de kleurenmonsters in dezelfde kleur en leggen er er dopje op.


We leren een versje:

boos, boos, boos,
stampevoeten boos
stampen, roepen
ik ben boos,
stampevoeten BOOS!

We dragen ons versje heel boos voor en we stampen heel hard op de grond, en dat werkt heel bevrijdend.

We hebben geoefend op boos kijken.




We luisteren nog naar het verhaal van Viktor.
Deze keer is Viktor rood van woede!  In het verhaal komen we te weten waarom Viktor boos is.


Viktor leert ons een trucje om te toe te passen als we boos zijn, we proberen het trucje en ja, het lukt, ook dit werkt bevrijdend.


We doen onze ogen toe en zien een donkere, boze wolk,
dan maken we vuisten, we halen onze schouders op en halen diep adem, onze buik wordt er zo dik van als een ballon



'er gebeuren hier rare dingen' lijkt Fedde te denken.



en dan blazen we alle lucht uit en buigen we voorover.
Voilà, allemaal lachende gezichtjes!


Puzzeltijd.





We zoeken dezelfde kleurenmonsters.









We hebben al een hele verzameling kleurenmonstertjes.



We verwelkomen Vera in onze klas.
Vera kiest een knuffeltje voor de aanwezigheidskalender, het aanbod is wel heel groot,
Vera kiest een popje.




De knuffel is gekozen, nu kiest Vera haar kenteken.
Wat zal het worden, er is heel even twijfel, maar dan kiest ze resoluut voor het schaap.


De anciens leggen Vera de betekenis van de kleurenmonsters uit.
Finn is benieuwd of er een nieuw kleurenmonster komt, Finn is superfan van de kleurenmonsters.
En ja hoor, het donkere kleurenmonster komt erbij, het grijze kleurenmonster is bang en als je bang bent, dan wil je je verstoppen of heel hard wegrennen!


Vera verstopt zich niet omdat ze bang is, maar omdat ze een grapjasje is.



We vertellen wanneer wij bang zijn, maar je kan het al raden, in onze klas is er nog niemand bang geweest.  'Ik wel'  vertelt Finn 'toen Sinterklaas kwam, was ik bang'
Ja, dat herinnert juf zich nog, maar toch was Finn een dappere jongen, hij weende niet, hij verstopte zich niet en hij liep ook niet weg, hij heeft Sint zelfs een hand gegeven.
'Ja' bevestigt Finn, maar hij lijkt er toch nog niet helemaal gerust in te zijn.
Juf legt uit dat we bang mogen zijn, iedereen is wel eens bang.

We gaan schrijfdansen.
We leggen onze handen op tafel en juf spuit tafel, en onze handen, nat met water.
Op de muziek bewegen we onze handen over de tafel, juf heeft enge muziek op gezet, onze handen dansen over tafel.


Juf voegt nog een drupje zeep toe, dan dansen onze handen nog makkelijker over tafel en er komt wat schuim op tafel.


er komt nog een toefje scheerschuim bij




tenslotte wordt er nog zwarte verf bijgevoegd




juf maakt een afdruk van onze kunst, we zullen hier een bang kleurenmonster van maken en er zal ook een stukje dienst doen als achtergrond voor het bange kleurenmonster op onze gevoelenskalender.


Wat we vuil maakten, moeten we uiteraard ook weer proper maken!


De tafelranden niet vergeten!




Picknick tijd, je krijgt honger en dorst van al die inspanningen.


 het bange kleurenmonster mag niet ontbreken op onze gevoelenskalender, dus kleuren we een zwart kleurenmonster.



Vera kleurt haar kenteken, we hebben de schaapjes nodig voor haar persoonlijke drinkbeker en als herkenningsteken bij haar werkjes die ophangen in onze gang.


De volgende ploeg begint aan de schrijfdans.













Onze handen worden er vuil van


en juf verzamelt was!


Vermoeiend, een dag in de kleuterklas...
Gelukkig kunnen we een dutje doen.  Een 'DUTJE', want slapen dat doen we niet op school, dat doen we thuis met onze pyjama aan.


Karel is bang, waar zou Karel bang voor zijn...



misschien is Karel bang voor een hond of voor een onweer of voor een lieveheersbeestje, of zou hij bang zijn voor een spin of voor een bal of voor een slang?
We kunnen alvast vertellen waar wij al dan niet bang voor zijn.


Seppe zoekt gele kleurenmonsters en verstopt ze onder een geel dopje


Amber zoekt de blauwe kleurenmonsters


Fedde zoekt en vindt de rode kleurenmonsters


En Vera verstopt de groene kleurenmonsters


De moeilijke spatelpuzzels beginnen beter te lukken






Onze Nijntjes knippen hun bange kleurenmonster in de juiste vorm.




Oeps, Snoozy geniet even van zijn vrijheid, we moeten stil blijven staan of zitten, want Snoozy is maar klein.
Juf heeft hem meteen terug te pakken, hij zit weer veilig in zijn kooi.










Finn gaat eens piepen in juf haar rugzak, zou er nog een kleurenmonstertje zijn?
Ja hoor, juf heeft het groene kleurenmonster meegebracht, het groene kleurenmonster ziet het helemaal zitten, hij is rustig!


We overlopen al onze kleurenmonsters en hun bijhorend gevoel.


Alle kleutertjes zetten hun kenteken bij de blije Jules, bij het blije kleurenmonster, iedereen is blij!






We kleuren ons kalm kleurenmonster voor onze gevoelenskalender




Het bange kleurenmonster wordt afgewerkt,
we plakken haren en ogen en tekenen een mond











De kleuters van juf Carine maakten een voetenvoelpad, wij mogen er ook eens over lopen.



Donderdagnamiddag is het buitenspeeldag.
De leerlingen van juf Eva hadden spelletjes bedacht, het waren superleuke spelletjes en werden supergoed begeleid door de grote jongens en meisjes.
Dank je wel leerlingen van de 2° graad voor jullie organisatie, wij vonden het héél leuk!




De voetbalisten



Dinoland








een fietsparcours


Fitness


In het restaurant



































Vorige week vrijdag was het dag van de directeur, wij moesten nog een laatste hand leggen aan ons cadeau en toen we het wilden afgeven, was onze mr. directeur al weg.  Geen nood, we zouden het de volgende keer wel geven, maar helaas, 'de dicteur' zoals Seppe zegt werd ziek.


We hebben ons cadeau dan met postduif Kato meegegeven, als zij naar huis gaat, komt ze langs het huis van mr. directeur, en zij zal het cadeau ter plekke brengen.


Wij hadden een boeiende week, onze kleuters toonden veel interesse en waren erg betrokken, het was dan ook een fijn thema om rond te werken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten