woensdag 8 september 2021

Joepie, we mogen (terug) naar school!

We hebben er lang naar uitgekeken, en nu is het zover, 1 september, we mogen (weer) naar school.

Nijntje en Jules kijken er naar uit om hun vriendjes weet te ontmoeten.

Juf is wel heel blij haar kapoentjes terug te zien en het ziet er naar uit dat de kapoentjes ook blij zijn om terug op school te zijn. 












Jules zingt het liedje: 'wiede wiede wantje, geef me eens een handje'.
Jules stelt zich voor en de kleuters vertellen Jules hoe ze heten.









We maken een treintje om naar toilet te gaan, uiteraard onder begeleiding van een liedje.
'tjoek, tjoek, tjoek, de trein komt aangereden'.


Na het toiletbezoek wassen we onze handen.
Handen wassen doen we vaak op een dag.


We stappen weer in de trein om terug naar de klas te reizen.


Onze naam schrijven kunnen we nog niet, daarom kiezen we een kenteken.


Sylvia = het lieveheersbeestje, net als vorig schooljaar.
Ilai = het aapje, hij wou ook herzelfde kenteken als vorig jaar.
Arne = de hond
Sahin = de auto
Stam = de kikker
Sep = de beer
Nina = het bloempje



Sylvia en Sahin prijzen hun koopwaar aan.


In de huishoek is een gezellige drukte.


Spelen met de auto's doen we allemaal graag.


Picknick tijd.
We eten liefst elke dag een stukje fruit, maar op woensdag eten we alleen maar fruit.
'Nee, koekjes komen er dan echt niet uit,
die blijven in ons tasje,
op woensdag eten we gezond in ons klasje.'









We kleuren ons kenteken.



We kleuren niet allemaal tegelijk, enkele kindjes kleuren, enkele vriendjes spelen in de speelhoekjes.





Juf zal onze kentekens uitknippen, één zullen we gebruiken om bij onze tekeningen te hangen.




Liv komt nog eens op bezoek.






het is druk in de winkel


Naar school gaan is best wel vermoeiend.


Donderdagochtend komt juf Naomi op bezoek, zij komt in onze haartjes kriebelen, op zoek naar luisjes.
Er werden geen luisjes gespot in onze school.
Stel dat jullie toch eens luizen ontdekken bij je kleuter, verwittig ons dan zeker.  Deze diertjes doen nogal aan gezinsuitbreiding en zijn dan ook altijd op zoek naar een nieuwe woning, zij hebben de voorkeur voor een nette, aangename woning.  Als ze zich bij één van onze kindjes huisvesten, is het belangrijk dat wij dit weten, we kunnen dan attributen weghalen van onze verkleedkleren.

We kiezen een knuffeltje voor onze aanwezigheidskalender.


We hebben een zeer ruime keuze!
Sommige kleutertjes willen graag hun knuffeltje van vorig jaar terug, anderen willen graag een ander.



Als we onze keuze gemaakt hebben, maakt juf het kenteken vast aan onze gekozen knuffel.








's ochtends laat juf de luchtballon naar beneden, we nemen ons knuffeltje uit bed en leggen het in de luchtballon.








We kijken dan waar de meeste en waar de minste knuffels zijn, in het bed of in de mand van de luchtballon.  Als er nog een knuffeltje in het bed ligt is dat omdat er een kleuter afwezig is.
Juf trekt de ballon weer op en 's avonds gebeurt het omgekeerde.
Juf laat de ballon naar beneden en zegt, 'tot morgen (naam van een kleuter)', de kleuter antwoordt, neemt zijn/haar knuffeltje en legt het knuffeltje in bed.
De helpende hand dekt de knuffeltjes toe en zet het bedje weer op z'n plaats.

We kleuren ons kenteken met wasco's.  Juf zal het nadien uitknippen en op een gekleurd blad plakken, dit werkje gebruiken we dan om onze knutseltas te herkennen.
Als jullie kleuter de werkjes mee naar huis brengt, is het de bedoeling dat de tas terug mee naar school komt.










We luisteren naar het verhaal: 'de eerste schooldag van Milan'
Naar verhaaltjes luisteren, dat vinden we superleuk!


We kunnen het verhaal zelf nog een keer lezen, want het boekje staat in onze bibliotheek.


Kennen we onze hoofdkleuren?
Kunnen we kleine kaartjes vinden in dezelfde kleur als de grote kaart?
Kunnen we de kleuren benoemen of kunnen we een kaartje nemen in de kleur die juf zegt?
Ja, dat kunnen we zeker!  Soms vergissen we ons nog wel eens een keertje, maar we gaan dit nog veel oefenen.






Ilai en Nora amuseren zich aan het mozaïekbord.




Wat is het mooi weer!  Wie zijn/haar fiets op school heeft, mag er mee rijden.
Voor wie zijn fiets niet mee heeft, is er gelukkig op school nog wel een fiets.


Arne en Charlotte hebben pret met een springtouw.





's avonds leggen we onze knuffeltjes weer te slapen.


Milan en zijn vriendjes hebben allemaal een boekentas mee naar school gebracht, wij hebben ook allemaal een boekentas.


Stam heeft een rugzak, zijn boekentas lijkt op een hond.
Met een rits kan Stam zijn boekentas open en toe doen.


Nora is trots op haar roze dinoboekentas, het is ook een rugzak en ook deze boekentas gaat open en toe met een rits.


De kikker-rugzak is van Arne, gelukkig kwaakt hij niet...
Als Arne iets uit zijn boekentas wil halen, of hij wil er iets instoppen, dan opent en sluit ook hij zijn boekentas met een rits.


Op de boekentas van Sep staat ook een dino, maar het is niet dezelfde rugzak als die van Nora.
De sluiting is bij elke rugzak hetzelfde, iedereen heeft een rits.


Sylvia heeft een groene rugzak


Ilai is trots op zijn jungle rugzak.


Sahin heeft een gevaarlijk rugzak, het is een haai.
'maar die is niet echt, juf, daar moet je toch niet bang van zijn!'



Juf heeft ook een rugzak, er zit een fluohoes over, zo valt juf goed op in het verkeer.


De blauwe boekentassen bij elkaar.


de groene boekentassen samen




Alle boekentassen hebben een rits als sluiting.



We hebben een hele boekentassentrein.


Onze oudste kleuters noemen we 'de Nijntjes'
Onze jongste kleuters zijn 'de Juleskes'

De Nijntjes krijgen een blad met daarop het hoofd van Nijntje, maar oei, oei, Nijntje heeft nog een lijf nodig.
Geen nood, wij regelen dat!
Jules heeft ook alleen maar een hoofd, Nora zorgt ervoor dat er verandering in komt.









We horen juf zó graag verhaaltjes vertellen, vandaag vertelt ze het verhaal 
'Muis gaat naar school'
'en nu nog een verhaaltje' vraagt Sep
'Ja, nog eens!' pikt Sylvia enthousiast in.



We spelen een identificatiespel.
We kijken goed welk kenteken er boven de kapstok hangt, we zoeken de boekentas met hetzelfde kenteken en hangen hem aan de kapstok.
De eerst keer zoeken we met z'n allen, we zijn nog met niet veel natuurlijk!


Na de middag even rusten, dat kan deugd doen!



Juf Vertelt het verhaal 'de eerste schooldag van Jules'.
We luisteren heel geboeid en vertellen over onze eigen eerste schooldag ervaring.


Als we gaan schilderen, moeten we onze kleren beschermen.
Een schort aandoen, levert al wel eens een 'klein gevechtje' op, maar oh wat kunnen we trots zijn als we het helemaal zelf kunnen!


Eens de schort aan kunnen we aan het werk.




Terwijl het ene groepje schildert, speelt een ander groepje het identificatiespel.
Dat gaat al vlotjes!






Zelf een boekje lezen is héérlijk!





Onze kleutertjes hebben prachtig geschilderd.

Je zal het kunstwerk, live, thuis kunnen bekijken, want juf heeft er geen foto van genomen.

Ja, we zegden het al, 't is best wel vermoeiend in de kleuterklas en als het dan ook nog eens hoogzomerweer is...



Vrijdag is het feest in onze klas, Arne wordt 3 jaar!
Juf maakte een kroon voor Arne, maar eigenlijk wil ze de kroon voor zich houden...
'Nee, juf! Jij bent niet jarig, Arne is jarig.'


Ok dan, juf geeft de kroon dan maar aan Arne.
Maar oh oh, de kroon is te groot voor Arne, dan mag juf ze misschien toch wel houden...
'Maar nee, je moet de kroon gewoon kleiner maken'.


Ola pola, de kroon is te klein, of zou het hoofd van Arne te klein zijn?
'nee, de kroon is te klein, je moet de kroon passen op het hoofd van Arne'


Ah ja, meten is weten!
Eindelijk past de kroon voor Arne!


We hebben er ook de verjaardagskoffer bijgehaald.
Daarin zitten allerlei attributen om het feest compleet te maken!


Als je 3 jaar wordt, mag je 3 bloemen in de vaas zetten.
1, 2, 3, we kunnen al goed tellen.


Er was een tijd dat onze bloemen konden zingen (happy birthday to you), maar de bloemen hebben al zo veel gefeest, dat ze het zo'n beetje aan het opgeven zijn, het is spannend geworden om te weten te komen welke bloem er nog zal zingen...
(Ik ben intussen al lang op zoek om deze bloemen opnieuw te kopen, maar mijn zoektocht heeft nog niets opgeleverd.  Jaren geleden kocht ik ze in de action, maar nu nergens meer gevonden.  Als iemand ze tegenkomt, mag je me zeker inlichten)


Ja, er is nog een zingende bloem!


Arne heeft een doos meegebracht, het lijkt wel een schatkist.
Juf is benieuwd welke schat er verborgen zit in de kist, maar durft de doos niet te openen, misschien springt er wel iets uit.


Er springt helemaal niets uit, maar er zit wel een schat in!
Koekjes, cakejes en een sapje, dankjewel, Arne!
We komen overeen dat we het berencakeje opeten in de voormiddag, het sapje drinken we ook op en de koek nemen we mee naar huis. 


Arne mag ook zijn andere cadeautjes open maken, juf blijft alweer op veilige afstand, want wie weet wat springt eruit...






Dank je wel, mama en papa van Arne voor de leuke traktaties.

We luisteren nog naar het liedje 'jarig in de zomer' van Kapitein Winokio'
Dat is een grappig, vrolijk lied.


Arne mag kaarsjes blazen, maar niet meteen, eerst zingen we onze verjaardagsliedjesreeks en dan 
blazen maar!


Bravo Arne, gelukkige verjaardag!


Op de speelplaats tekent juf een grote kroon met het stoepkrijt, in het midden staat een 3, de leeftijd die Arne nu heeft.
Alle 3-jarigen komen eens poseren onder de kroon.





Onze 2-jarigen poseren onder de kroon van de 2-jarigen.




In onze klas zitten kindjes die 3 jaar zijn en kindjes die 2 jaar zijn, maar zouden er nu meer kindjes van 3 jaar zijn, of meer kindjes van 2 jaar?



Omdat meten, weten is, gaan we bij de kroon van onze leeftijd staan.
De rij van de 3 jarigen is langer dan de rij van de 2 jarigen.
'er zijn meer kindjes van 3 jaar' ziet Stam meteen.



Arne mag zijn traktatie uitdelen.
Sommige kapoenen zijn zo blij dat ze 'dank je' vergeten te zeggen, oei daar is juf streng op, dus een dankjewel hoort erbij!



Santé, schol, proost, tjing, op je gezondheid,
gelukkige verjaardag, Arne!





We gaan puzzelen!
Bij het ene kindje gaat dit wat vlotter dan bij de andere.
Elk zijn talent.
Er zijn wel kapoentjes die snel opgeven, 'ik kan dat nog niet', 'dat is te moeilijk',
met wat stimulans komt het toch wel goed.





Als we een puzzel gemaakt hebben, zetten we een stempel op onze puzzelkaart.


In de zandbak worden heerlijke, mooie verjaardagstaartjes gemaakt.



Onze eerste schoolweek was een hele fijne week, we hebben er allemaal van genoten.

De volgende week gaan we hele leuke activiteiten doen met juf Nina.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten