Onze kleutertjes zijn meestal een vrolijke bende, toch zijn er momenten dat we eens boos worden, of verdrietig zijn, of een beetje bang zijn. Dikwijls is er niet echt één van deze gevoelens aanwezig, we voelen ons 'gewoon goed', niet echt vrolijk, maar ook niet boos, verdrietig of bang.
Het is bovendien ons volste recht om boos, verdrietig, bang of blij te zijn.
Juf heeft een mooi boekje meegebracht, 'het kleurenmonster'.
Het kleurenmonster is verward, en als het kleurenmonster verward is, dan voelt hij alle gevoelens door elkaar, hij voelt zich dan eigenlijk niet zo goed.
Maar gelukkig is er een oplossing, je kan al deze kleuren uit elkaar halen en dan ben je niet meer verward.
Het gele kleurenmonster is op bezoek.
Het gele kleurenmonster is blij, het is een vrolijk monstertje.
We hebben een bak met alle kleuren door elkaar.
We halen de gele dopjes uit de bak en stoppen ze in de gele pot, als de pot vol is, herkennen we het gele, vrolijke kleurenmonster.
Allemaal blije gezichtjes.
We vertellen waar wij blij van worden.
In onze klas gaan we op zoek naar gele voorwerpen.
Er zijn heel wat gele voorwerpen te vinden in onze klas.
Seppe en Fedde worden blij van hun vriendschap!
Maar wij zijn allemaal dikke vrienden.
Puzzelkampioenen maken puzzels.
De gele dopjes worden geselecteerd!
We rijden met auto's door gele verf en maken afdrukken op een wit blad, dit zullen we later gebruiken als achtergrond voor onze blije Karel
Op onze gele achtergrond plakken we een blije Karel.
We maken van Karel een mooi, blij ventje.
Op deze 'gele dag' hebben vele kindjes gele kleren aangetrokken, soms is het overduidelijk, soms zit het in de details.
We spelen met alle kleuren.
In de zandbak zitten een aantal gele voorwerpen verstopt, wij zoeken ze en leggen ze op de juiste plaats.
Bij dit identificatiespel gaan we op zoek naar hetzelfde kleutermonster.
We kijken welk kleurenmonster er bovenaan staat en zoeken hetzelfde kleurenmonster in het rooster.
Liv zoekt de gele kleurenmonsters en legt er een geel dopje op.
Als we buiten zijn luisteren en kijken we graag naar de vogels.
De ekster bouwt haar nest, één ekster blijft in de buurt van het nest, de andere ekster haalt takjes om nog verder te bouwen aan het nest.
Onze kleutertjes kijken er graag naar.
Op de Kidsmart kijken we naar een verhaal van het zandkasteel over gevoelens.
Vandaag dragen vele kindjes blauwe kleren.
Het blauwe kleurenmonster is erbij gekomen, dat is het verdrietige kleurenmonster.
Als juf vraagt of we wel eens verdrietig zijn, schudden we allemaal nee.
Maar juf zegt dat ze soms wel eens verdrietig is en als juf enkele voorbeeldjes geeft, dan weten we het weer, ja soms zijn we ook wel eens verdrietig, gelukkig duurt het meestal niet lang.
Onze verdrietige snoet op vraag ziet er zo uit:
We zijn niet allemaal geboren acteurs...
Het verwarde gevoelensmonster kent verschillende emoties door elkaar.
Soms overheerst bang zijn, soms is het vrolijk, soms is het verdrietig en soms is het blij.
We schilderen een blauwe achtergrond om onze verdrietige Karel een plekje te geven.
Sem gaat op zoek naar het aantal gevoelens van het kleurenmonster.
Nootje, één van de geitenlammetjes van Rob, Rover en Boris was op bezoek, tijdens de speeltijden hebben we heel vaak geaaid, voor we naar huis gaan willen we het graag nog eens aaien.
Juf bracht takken mee naar school.
Er komen zeker bloemetjes aan de takken, maar welke kleur zullen de bloemen hebben?
We gokken, juf zet onze stempel bij de kleur die we verwachten.
Verdrietig zijn is niet zo leuk, het overkomt ons allemaal wel eens.
We kunnen verdrietig zijn als we pijn hebben, als we mama of papa of oma of opa of iemand missen, maar we zijn ook verdrietig als iemand iets afpakt van ons, of als iemand iets stuk maakt, hoewel we dan ook wel boos zijn. Als we iets wat we heel graag willen niet meteen kunnen vinden, zijn we soms ook verdrietig, of als iets niet lukt of ...
Maar als we verdrietig zijn kunnen we getroost worden en dat zorgt ervoor dat we dan niet meer verdrietig zijn.
Als een vriendje verdrietig is, is het best wel fijn om je vriendje te kunnen troosten.
Aan de lichaamstaal kan je vaak herkennen hoe iemand zich voelt.
Als onze kindjes deze prent zien, zeggen ze meteen dat Karel verdrietig is.
We vertellen wat ons weer blij kan maken als we verdrietig zijn.
Olivia bracht het spel van de kleurenmonsters mee naar de klas.
Het spel laat ons vertellen over onze gevoelens.
Fedde is een heel expressieve kleuter.
We zoeken allerlei blauwe voorwerpen bij elkaar.
'BOOS, BOOS, BOOS,
STAMPEVOETEN-BOOS
ROEPEN, TIEREN IK BEN BOOS
STAMPEVOETEN-BOOS!'
Het boze kleurenmonster is rood, stampvoeten gaan we niet doen, maar we gaan wel met onze vuisten op tafel kloppen, zo maken we de achtergrond voor een boze Karel.
Er worden nu al wat meer kleurenmonsters gemaakt, we sorteren gele, blauwe, rode dopjes.
We tellen nog steeds het aantal gevoelens en leggen het overeenstemmende cijfer bij de kleur.
Zo zien stampevoete-boze handen eruit!
Gelukkig hebben we water en zeep.
Zelfs een 'pinses' kan al eens boos worden.
Boos zijn duurt niet lang, Sylvia gaat vrolijk op stap met haar baby.
Seppe heeft verschillende kabouters meegebracht.
'je moet goed kijken naar de kabouter, dan weet je hoe ze zich voelen' vertelt Seppe ons.
We moeten er ook wel rekening mee houden dat ze allemaal wel een beetje verdrietig zijn, want ze missen allemaal Sneeuwwitje, die is nog op mama haar school gebleven, voegt hij er nog aan toe.
We maken er een mooie 'boze Karel' van.
Dit zijn duidelijk allemaal boze figuren.
Waarom ze boos zijn, ja daar kunnen verschillende redenen voor zijn, we bedenken er enkele.
Dit geeft af en toe stof tot discussie, waar sommige kindjes boos om worden, maakt anderen verdrietig, het kan ook zijn dat een gebeurtenis je boos én verdrietig maakt.
HEt bange kleurenmonster is zwart. Als Kleurenmonster bang is, wil het gaan lopen, of gaat het zich verstoppen. Volgens onze kleuters zijn ze nergens bang voor, hoewel één iemand heeft toch wel graag dat de deur van de slaapkamer open blijft staan en dat er een lichtje aan is, want als het helemaal donker is, dan is ze toch een beetje bang.d Ja, dat kan, iedereen is wel eens een keertje bang en dat mag ook wel. Als je vertelt dat je bang bent, kan iemand je helpen, samen kan je toch altijd net dat ietsje meer...
We gaan schijfdansen.
Op muziek maken we onze tafel nat.
We gebruiken onze beide handen en maken grote bewegingen.
Juf voegt dan een scheutje zeep toe en dan laten we onze beide handen weer over tafel dansen.
We zien schuim ontstaan, dat vinden we fijn! We wrijven nog wat harder.
Oh, nu geeft juf elk van ons nog een toefje scheerschuim, wat zal dat worden, we zijn enthousiast en nieuwsgierig!
tenslotte spuit juf nog zwarte verf op tafel, onze handen dansen er vrolijk op los!
Als de muziek stopt, stoppen we onze handen in de lucht.
We maken een afdruk op papier, dat wordt onze achtergrond voor onze bange Karel.
Na het plezier komt de opkuis, maar dat is ook wel een plezier, met een washandje aan elke hand maken we dansend de tafel schoon.
Nu de tafel weer schoon is, kan de volgende ploeg aan de slag.
Intussen maken onze spoorwegbouwers prachtige constucties.
Als iedereen geweest is, heeft juf weer een hele hoop was om mee te nemen naar huis...
Morgen is het eigenlijk de groene dag, dan zijn we helemaal rustig, niet bijzonder vrolijk, maar ook niet verdrietig of boos of bang we zijn dan gewoon ok. 'lekker chill!'
Maar we waren bij onze planning uit het oog verloren dat het de pyjama-dag van bednet is morgen.
Als we in onze pyjama kunnen rond lopen, dan zijn we ook wel rustig, dus komt dit zeer goed uit!
Jules zijn pyjama ligt alvast klaar.
Hier zijn we dan, op vrijdag, in onze pyjama.
Gisteren was het leerlingenraad, Lucie, van de derde kleuterklas maakte de opmerking dat er niemand van onze klas aanwezig was. Lucie had gelijk. Tot nog toe zat er nooit iemand van de jongste kleuters in de leerlingenraad. Voor onze jongste kleuters is dit nogal overdonderend. We hebben in onze klas even besproken wat er op de leerlingenraad gezegd is, en onze kleuters willen daar ook wel naartoe gaan. We kwamen al snel tot het besluit dat Seppe en Olivia (die zich ook kandidaat gesteld hadden) ons wel kunnen vertegenwoordigen, zij kunnen het goed en rustig uitleggen en laten zich niet snel van hun stuk brengen. Dus, bij deze hebben ook onze jongste kleuters een zitje in de leerlingenraad.
Jules zit klaar voor pyjamadag.
We hebben dan wel allemaal onze pyjama aan, moe zijn we niet, nee we zijn klaarwakker!
Doen alsof we slapen, dat vinden wel leuk! (voor eventjes)
Onze gevoelenskalender is aangepast, Jules plakt nu op de kleur achtergrond, in overeenstemming met de kleur van het gevoel. We hebben er ook een groene Jules bijgehangen, die hadden we vroeger niet.
We hebben blije kleuters in onze klas.
Als een kleutertje afwezig is, hangen de klasgenootjes het kenteken van het afwezige klasgenootje op verdrietig, ze denken dat ons vriendje dan verdrietig is omdat hij/zij niet naar school kan.
Wij leerden weer veel bij en wat belangrijk is, we hebben weer veel plezier gehad!
